دختر قشنگ مامان!

وابستگي ات را مثل نخي به پايم بسته اي و مرا مثل بادبادكهاي سرگردان دنبال خود مي كشاني به طوري كه

از بعضي تصميم هاي سرنوشت ساز زندگيم دست كشيده ام و با تو بودن را انتخاب كرده ام.

چشمهايم را مي بندم

زمان را متوقف مي كنم

 مسافتها را از بين مي برم و تو را در آغوش مي گيرم

 دلم براي در آغوش گرفتنت تنگ شده است

در آغوشت كه مي گيرم

 آن قدر آرام مي شوم

كه حتي فراموش ميكنم بايد نفس بكشم